Charakterystyka spawania metodą TIG

Spawanie metodą TIG stosowane jest głównie do wytwarzania konstrukcji ze stali wysokostopowych, stali specjalnych, stopów metali. Na czym polega ta technologia i jakie są jej zalety? Dowiesz się tego z naszego krótkiego artykułu. 

Spawanie metodą TIG może być prowadzone przy użyciu prądu stałego lub zmiennego w sposób ręczny, automatyczny lub półautomatyczny w różnych pozycjach spawania. Narzędzia do spawania TIG umożliwiają spawanie łukowe ręczne za pomocą elektrod otulonych. Są one wykonane najczęściej z wolframu lub jego stopu i zamocowane w uchwycie palnika, dzięki któremu możliwa jest regulacja położenia elektrod lub ich wymiana. 

Do zajarzenia łuku dochodzi poprzez potarcie materiału elektrodą lub w sposób bezstykowy dzięki układowi jonizatora. Koniec elektrody wystaje poza dyszę, z której wydobywa się gaz (najczęściej argon lub hel). Jego zadaniem jest chłodzenie elektrody oraz ochranianie ciekłego metalu spoiny i strefy spawania. Przepływ prądu zachodzi w zjonizowanym gazie, jego głównymi nośnikami są wybite elektrony. Połączenie powstaje poprzez stopienie metalu i materiału dodatkowego ciepłem, które wytwarza łuk elektryczny. 

Najważniejsze parametry spawania TIG to rodzaj i natężenie prądu, napięcie łuku, prędkość spawania, rodzaj materiału i średnica elektrody niskotopliwej, rodzaj i natężenie przepływu gazu ochronnego, średnica materiału dodatkowego. Wszystkie parametry muszą być dobrane do rodzaju materiałów używanych do spawania. 

CZYM RÓŻNI SIĘ SPAWANIE METODĄ TIG OD POZOSTAŁYCH METOD? 

Spawanie TIG jest uznawane za najczystszy spośród wszystkich procesów spawania łukowego. W trakcie spawania stapianie materiałów zachodzi bez zmian w składzie chemicznym. Spoina nie wymaga dodatkowej obróbki po skończonej pracy. Nie pojawiają się także rozpryski metalu, jakie można zaobserwować w trakcie tradycyjnego spawania. Możliwość podawania z zewnątrz łuku materiału dodatkowego pozwala na niezależne zarządzanie energią liniową łuku oraz ilością podawanego materiału.